zająć czas

См. также в других словарях:

• zająć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zajmować {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zająć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, zająćjmę, zająćjmie, zająćjmij, zająćjął, zająćjęli, zająćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… …   Słownik frazeologiczny

• miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

• zajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zajmowaćmuję, zajmowaćmuje, zajmowaćany {{/stl 8}}– zająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zajmowaćjmę, zajmowaćjmie, zajmowaćjmij, zajmowaćjął, zajmowaćjęli, zajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pobawić — dk VIa, pobawićwię, pobawićwisz, pobawićbaw, pobawićwił 1. «uprzyjemnić komuś czas, zająć kogoś czymś zabawnym, przyjemnym, spędzić pewien czas na bawieniu kogoś» Pobawić dziecko. Pobawić kogoś opowiadaniem anegdot. Pobaw gości albo nakryj do… …   Słownik języka polskiego

• zabawić — dk VIa, zabawićwię, zabawićwisz, zabawićbaw, zabawićwił, zabawićwiony zabawiać ndk I, zabawićam, zabawićasz, zabawićją, zabawićaj, zabawićał, zabawićany 1. częściej ndk «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki; uprzyjemniać komuś czas» Zabawiać… …   Słownik języka polskiego

• miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• zaabsorbować — dk IV, zaabsorbowaćbuję, zaabsorbowaćbujesz, zaabsorbowaćbuj, zaabsorbowaćował, zaabsorbowaćowany 1. «żywo zająć, zainteresować kogoś czymś, pochłonąć całkowicie czyjąś uwagę, myśl; zająć komuś czas» Zaabsorbować kogoś swoimi sprawami. Omawiane… …   Słownik języka polskiego

• porządzić — dk VIa, porządzićdzę, porządzićdzisz, porządzićrządź, porządzićdził rzad. «przeżyć jakiś czas rządząc; zająć się rządzeniem przez pewien czas» Teraz ty porządź domem. porządzić się «wprowadzić samowolnie swoje rządy, swoje porządki, zarządzenia… …   Słownik języka polskiego